Liggend op mijn bed vraag ik me af of de dingen die gebeurd zijn in mijn leven een reden hebben gehad. Ik ben helemaal geen zweverig type, verre van zelfs. En ik weet dat het leven vele ups and downs kent. Daar ben je nou eenmaal mens voor, en elk mens vult dit in naar zijn of haar normen en waarden.
Het altijd willen zoeken naar oorzaken moet ik dan ook laten vallen, en ik moet leren om dingen te accepteren zoals ze zijn. Het is onmogelijk om overal een oplossing voor te willen hebben.
Regelmatig heb ik last van “op hol geslagen” gedachten, en dan blijven bepaalde zaken maar door malen in mijn hoofd. Het zijn dingen waar ik nu ook hulp bij krijg, en het gaat steeds meer de goede kant op.
Ik ben dan vooral bezig met dingen uit mijn verleden, en ik vraag me dan af “waarom een bepaalde situatie zo is verlopen, en dat ik bepaalde dingen anders aan had kunnen pakken.”
Helaas kan dat niet, en ik weet dat ik de tijd niet terug kan draaien. Zo realistisch ben ik dan ook wel weer, maar het is lastig om het gevoel dat ik dan heb uit te schakelen.
Gelukkig zijn er ook een hele hoop positieve dingen. Ik ben op dit moment redelijk gelukkig, en ik voel me ook erg fijn. Ik heb lieve vrienden, lieve ouders, en het werk bij De Kindertelefoon bevalt me enorm goed.
Ik onderneem veel, en ik heb geen weekeind dat ik op de bank zit te bedenken wat ik kan gaan doen. Wat dat betreft heb ik alles op dit moment goed op de rails, en dat stemt me ook erg positief.
Ook ontmoet ik de laatste tijd mensen waarbij ik een goed gevoel aan overhoud. Mensen die “écht” zijn, en zich niet schamen voor de dingen waar ze mee zitten. Misschien komt het ook, omdat ik meer heb leren praten over de zaken die mij bezig houden. En dat krijg ik dan terug.
Iets waar ik afgelopen vrijdag ook ben achter gekomen, en het is een fijne gedachte om iemand in mijn leven te krijgen die geen blad voor de mond neemt. En waar ik fijn mee kan praten.
Zulke personen zijn maar dun gezaaid, en zijn zéker een hele goede aanvulling voor mijn leven.
Wat dat betreft heb ik inderdaad niks te klagen, en moet ik genieten van de positieve dingen.
Nee, het leven is misschien toch zo slecht nog niet…..
Durf te zijn wie je bent, en durf te geven…. En als je iets te vieren hebt; doe het dan!
De visie van Maikel 
Met diep respect, enige herkennig maar vooral veel waardering heb ik jouw blogs gelezen. En dan heb ik het vooral over de blogs die gaan over hoe je je voelt en waar je tijdens “de grote reis van het leven’ tegenaan loopt. Knap en vooral moedig om dit met anderen (bekenden en onbekenden) te delen. Want tja als je het dan hebt over jezelf kwetsbaar opstellen, dan ben jij hier wel een groot voorbeeld van denk ik. Ik wens je heel veel succes met je zoektocht naar jezelf en de weg die je wilt bewandelen. Ik blijf je zeker volgen!
Groetjes Pleuni
Hoi Pleuni,
Hartstikke bedankt voor je reactie, en ik vind het fijn om dat te lezen. Reacties zoals de jouwe zijn voor mij een stimulans om door te gaan met bloggen.
Nogmaals dank voor je reactie!
Liefs,
Maikel
Herkenbaar! Zo slecht is het leven nog niet, ondanks de vele tegenslagen! Van elke tegenslag word je sterker, en ik denk dat jij een heel lief en sterk persoon bent! 😉
Dank je wel, Natasja…
*respect*
Lieve Maikel,
Wat een mooi blog heb je toch weer geschreven!
Net als jij ben ik er ook achter dat mensen die echt zijn er toe doen, en al die mensen die nep zijn kunnen we beter mijden in dit leven.
Pure mensen zijn het mooist, die durven te zijn wie ze zijn. En zo ben jij ook. Dat laat je met je blogs zien en ook in het echt ben je zo.
Ben blij dat ik je ken. Uiterlijk konden we niet meer van elkaar verschillen, maar innerlijk lijken wij best heel veel op elkaar 🙂
Je bent echt goed bezig en je komt er wel.
Vervelende periodes in het leven hebben we nodig om de mooie periodes die nog gaan komen beter te kunnen waarderen.
Je bent mooi zoals je bent! Blijf zo, en probeer nooit voor iemand te veranderen.
Liefs Marije
Awhhhhh, super lief Marije!!! No more to say at this moment…. Speechless…