De man en de vlinder

Afgelopen week heb ik een mooi verhaal gehoord dat mij persoonlijk heeft geraakt. Het gaat over de zingeving van het bestaan, en dat goed bedoelde adviezen niet altijd goed hoeven te zijn. Uiteindelijk behoor je de vraagstukken waar ieder persoonlijk mee kampt zelf op te lossen.
“Het is niet belangrijk wat je doet…het is belangrijk dat je het doet”, heeft Mahatma Ghandi ooit gezegd.

Ik zal proberen het verhaal van de vlinder te beschrijven, en misschien dat het je net zo raakt als dat het mij geraakt heeft.

Een man had een cocon van een vlinder gevonden, en op een dag verscheen er een kleine opening in het cocon. Urenlang keek de man naar de vlinder, en de inspanningen die zij deed om aan de kleine opening aan haar cocon te ontkomen.
Op een moment leek de vlinder niet verder te komen, en was de vlinder aan het eind van haar krachten. De man besloot de vlinder te helpen, pakte een schaartje en knipte daarmee de rest van het cocon verder open. De vlinder kon zich nu gemakkelijk bevrijden, maar haar lijf was slap en haar vleugels waren heel erg gekreukeld.
Ingespannen bleef de man de vlinder bekijken, want hij verwachtte dat ze nu ieder moment, gedragen door haar vleugels en de wind zou uitvliegen. Haar lichaam zou zich dan vanzelf herstellen, althans zo dacht de man.
Maar er gebeurde helemaal niets. Het lichaam en de vleugels van de vlinder veranderden niet meer, en ze zou nooit meer kunnen uitvliegen.

Wat de man met al zijn goede bedoelingen en hulpvaardigheid niet begreep, is dat het strakke cocon en de kracht die de vlinder moest ontwikkelen om door de kleine opening te komen een proces is om levenskracht te ontwikkelen. Zodat de vleugels sterk genoeg zouden zijn om uit te kunnen vliegen zodra zij zich uit haar cocon bevrijd had.
Soms is een steuntje in de rug precies wat ik, maar ook jij nodig hebt. Als onze “natuur” het zou toestaan dat wij ons leven zouden kunnen leiden zonder enige obstakels, dan waren wij slap en kreupel geweest. Dan zouden wij niet zo sterk zijn als wij zijn, en zouden wij nooit kunnen vliegen.

Ik vroeg om liefde en ik kreeg mijn vrienden en familie
om me verder te helpen
Ik vroeg om gunsten en er werden me kansen geboden
Ik vroeg om niets van wat ik vroeg maar ontving alles wat ik nodig had…